مقایسه پورشه ماکان با ب ام و X4
پورشه ماکان یک کراس اوور لوکس آلمانس است که در سال 2013 در نمایشگاه خودرو لس آنجلس معرفی و از سال 2014 وارد بازارهای جهانی شد. ماکان از بدو ورود به بازار با استقبال بسیار خوبی مواجه و تبدیل به یکی از پرفروش‌ترین محصولات کمپانی آلمانی شد.

ماکان در سال 2017 توسط معین موتور برای بازار کشورمان عرضه شد و استقبال ایرانی‌ها از این محصول هم همانند سایر محصولات پورشه بسیار خوب بود و باوجود قیمت بالا، شاهد فروش عالی این کراس اوور آلمانی در کشورمان بودیم.

طراحی پورشه ماکان پیرو زبان طراحی کمپانی پورشه بوده و بدون اغراق یکی از بهترین‌ها در کلاس خود محسوب می‌شود. دماغه کشیده خودرو نشان دهنده طراحی آیرودینامیک آن است. یک ورودی هوای بزرگ و دو ورودی در دو طرف آن بر روی سپر جلو دیده می‌شود. در نمای عقب، طراحی چراغ‌ها بی نظیر است و اسپویلر متصل به سقف و دو خروجی اگزوز، تکمیل کننده طراحی بدنه هستند.

با ورود به داخل کابین پورشه ماکان، حس اسپرت بودن خودرو در ذهن ما تقویت می‌شود چراکه این خاصیت همه پورشه‌هاست! در مرکز داشبورد یک نمایشگر تعبیه شده و ورودی‌های هوا در دو طرف آن هستند. کلیدهای کنترلی بر روی کنسول وسط نصب شده‌اند و دسترسی به آنها کاملا راحت است. پورشه ماکان باتوجه به ماهیت این کلاس، فضای داخلی چندان بزرگی ندارد اما کیفیت سواری و هندلینگ آن در نوع خود بی نظیر است.

پورشه ماکان تجهیزات رفاهی مناسبی را در اختیار شما قرار می‌دهد از جمله سیستم صوتی بوس یا برمستر، سیستم اگزوز اسپرت، گرمکن صندلی‌های جلو و عقب، سردکن صندلی‌های جلو، سانروف پانوراما، تنظیم برقی صندلی‌های جلو با حافظه، چراغ‌های جلو اتوماتیک، چراغ دیلایت، دوربین دید 360 درجه، در صندوق عقب برقی، سنسورهای جلو و عقب، پکیج کامل رادارد، کروز کنترل هوشمند و موارد دیگر.

پورشه ماکان در بازارهای جهانی با موتورهای مختلفی عرضه می‌شود اما در ایران باتوجه به ممنوعیت واردات موتورهای با حجم بیشتر از 2500 سی سی، تنها نسخه 2.0 لیتری 4 سیلندر توربو عرضه شد. این موتور می‌تواند 252 اسب بخار قدرت و 370 نیوتن متر گشتاور تولید کند که این قدرت به وسیله جعبه دنده 7 سرعته اتوماتیک PDK به هر چهار چرخ انتقال می‌یابد. نیازی به توضیح نیست که عملکرد فنی پورشه ماکان عالی است و با همین موتور کوچک، حرف‌های زیادی برای گفتن دارد.

در نهایت باید بگوییم که پورشه ماکان یکی از بهترین خودروهای این کلاس در بازارهای جهانی محسوب می‌شود و باتوجه به طراحی ظاهری و کیفیت سواری، در مقایسه به ب ام و X4 در اولویت خرید قرار می‌گیرد.

ب ام و X4 یک کراس اوور کامپکت لوکس آلمانی است که نسل اول آن در سال 2014 معرفی و عرضه شد ولی در حال حاضر در نسل دوم خود به تولید می‌رسد.

ما در مورد نسل اول صحبت می‌کنیم که در سال 2015 توسط پرشیا خودرو وارد بازار کشورمان شد و عرضه آن تا سال 2017 و پیش از ممنوع شدن واردات خودرو به کشور ادامه داشت. ب ام و X4 در ایران به فروش خوبی دست پیدا کرد اما در حال حاضر به دلیل قیمت بسیار بالا، بازار خرید و فروش خودروهای لوکس در رکود است.

طراحی ب ام و X4 شبیه به سایر خودروهای این کمپانی آلمانی است و با استفاده از همان زبان طراحی مشهور صورت گرفته. در نمای جلو، جلو پنجره دو قلو کلیوی دیده می‌شود و چراغ‌های جلو به آن متصل شده‌اند. وجود خطوط شکسته بر روی بده به بهبود آیرودینامیک کمک می‌کند. سقف خودرو شیب رو به پایین دارد و این کلاس از خودرو اصطلاحا شاسی بلند کوپه نامیده می‌شود که توسط خود ب ام و ابداع شد.

با ورود به داخل کابین با همان طراحی آشنای ب ام و روبه‌رو می‌شویم که در مقابل طراحی کابین پورشه ماکان حرف زیادی برای گفتن ندارد. در مرکز داشبورد یک نمایشگر قرار دارد و ورودی‌های هوا و کلیدهای کنترلی در زیر آن تعبیه شده‌اند. فرمان M اسپرت در مقابل راننده قرار دارد و کیفیت متریال به کار رفته در کابین در بالاترین حد قرار دارد. کیفیت سواری ب ام و X4 عالی است اما در بهش هندلینگ رقابت را به رقیب هموطن خود یعنی پورشه ماکان واگذار می‌کند.

ب ام و X4 تجهیزاتی همچون نمایشگر 6.5 اینچی برای سیستم اطلاعات و سرگرمی، سیستم صوتی هارمن کاردون، گرمکن و سردکن صندلی‌های جلو، حافظه تنظیمات صندلی‌های جلو، آینه وسط الکتروکرومیک، چراغ‌های جلو اتوماتیک، چراغ دیلایت، شیفتر تعویض دنده پشت فرمان، سیستم هشدار خروج از خطوط و موارد بسیار دیگری را در اختیار شما قرار می‌دهد.

ب ام و X4 در بازارهای جهانی با پیشرانه‌های مختلفی در دسترس است اما برای بازار ایران تنها پیشرانه 2.0 لیتری 4 سیلندر توربو عرضه شد که توانایی تولید 245 اسب بخار قدرت و 350 نیوتن متر گشتاور را دارد. برای انتقال این قدرت به هر چهار چرخ، یک جعبه دنده 8 سرعته استپ ترونیک در نظر گرفته شده و عملکرد این قوای محرکه در مجموع در بین بهترین‌ها قرار دارد.

در مجموع باید بگوییم ب ام و X4 یک شاسی بلند عالی و بی نظیر است اما از نظر طراحی و کیفیت سواری در مقابل پورشه ماکان رقابت را واگذار می‌کند.

اگر چراغ هشدار باک بنزین روشن شده است آن را جدی بگیرید و با باک خالی رانندگی نکنید که در غیر اینصورت مجبورید هزینه های گزافی را برای خودرو پرداخت کنید.
برخی اوقات هزینه پرکردن باک خودرو با میزان پول داخل جیب شما هماهنگ نیست بنابراین تصمیم می‌گیرید که فقط چند لیتر بنزین بزنید، اما می‌دانید که این کار چه عواقبی در بر دارد؟ اکثر رانندگان نمی­‌دانند که این کار در آینده منجر به تعمیرات پرهزینه خواهد شد. برای همه ما پیش آمده است که در هنگام رانندگی ناگهان چراغ بنزین شروع به چشمک زدن می‌کند. چراغ هشدار سوخت نشان می‌دهد که خودرو از سوخت رزرو استفاده می‌کند که این مقدار از سوخت حدود 10 تا 15 درصد ظرفیت باک سوخت است. پس در چنین مواقعی باید هرچه سریعتر به پمپ بنزین رفت تا سوخت کافی برای اتومبیل خود را تامین کنیم اما آیا می‌شود با باک خالی نیز رانندگی کرد و چشمک زدن چراغ هشدار سوخت را نادیده گرفت ؟ در باک سوخت خودرو وسیله ای به نام پمپ سوخت وجود دارد که بنزین را از باک به پیشرانه می فرستد. یکی از راه هایی که باعث می‌شود پمپ سوخت همواره خنک بماند و عملکرد روانی داشته باشد این است که در بنزین غوطه ور است در حقیقت از بنزین به منظور خنک ماندن و روان ماندن استفاده می‌کند. راندن خودرو با سوخت کم موجب می شود پمپ روان نماند و بیش از حد داغ شود در نتیجه پمپ بسوزد و یا نیم سوز شود که این خرابی پمپ هزینه زیادی در پی دارد.

خرابی پمپ سوخت منجر به کارایی پایین خودرو در زمان شتاب گیری و عدم روشن شدن خودرو می‌شود. اگر با باک خالی خودرو را برانید فیلتر سوخت موجود در پمپ سوخت خودرو به سرعت کثیف می‌شود. اگر این رسوبات و لجن های سوخت به کف باک برسند فیلتر سوخت سریع مسدود می‌شود و این مسدود شدن بسیار هزینه بر است. نادیده گرفتن هشدار کمبود سوخت خودرو و راندن خودرو در این شرایط موجب مشکلات جدی و گران در بخش سیستم سوخت رسانی خودرو می‌شود پس حتما هنگامی که چراغ باک خودرو روشن شد به پمپ بنزین مراجعه کنید. اگر همیشه باک شما حداقل تا یک­‌چهارم پر باشد مشکلی برای پمپ بنزین پیش نخواهد آمد و می‌توانید با خیال آسوده رانندگی کنید، اما توصیه همیشگی ما این است که باک خودرو را پر نگه دارید.

طراحی ظاهری :

باید اعتراف کنیم که هر دو اتومبیل امروز ما از طراحی جذابی برخوردارند و هر کدام به زبان خاص خود، زیبایی را به تصویر کشیده اند.
در محصول سانگ یانگ از خطوط زاویه دار و مستحکم با چاشنی خشونت استفاده شده و اخم چراغ های جلویی و حالت جعبه ای بدنه، در ترکیب با گلگیرهایی عضلانی، اندامی قدرتمند را پیش چشم مخاطب قرار داده اند. ضمناً فرم خاص سقف و ستون ها بهمراه رینگ های بزرگ تیوولی توانسته اند شکل و شمایلش را اسپرت و کمی گران قیمت نشان بدهند. در قسمت انتهایی نیز با تصویری زیبا روبرو میشویم که شاید با دماغه هماهنگی چندانی نداشته باشد اما به دلیل دقت زیاد به جزئیات چشم نواز از آب در آمده.اما تعریف رنو از زیبایی چیز دیگری بوده است. کپچر بر خلاف رقیب کره ای خود ترجیح داده بدنه اش را با خطوط منحنی و ظریف صیقل دهد و اتاق تخم مرغی و کمی تپل اش زیبا و در عین حال متفاوت با تیوولی طراحی شده. همچنین نکاتی مثل سقف و آینه های با رنگ متفاوت و و زرق و برق هایی مثل کروم کاری سپر و زیر درب ها جذابیت بیشتری به اتومبیل ارزانی داشته اند و توانسته اند حالت اسپرت و جوان پسندانه را بیش از پیش به بدنه تزریق نمایند (البته نا گفته نماند که تیوولی هم در تیپ اسپرت به صورت دو رنگ ارائه میگردد). خطوط بدنه نیز کمی محو و سیال می باشند و در عین سادگی کاملاً پخته و حساب شده بر روی اتاق کار شده اند. به طور خلاصه به غیر از سادگی بیش از حد قسمت پشتی کپچر نمیتوان ایراد دیگری به طراحی آن وارد کرد و در نتیجه همچون رقیب کره ای امروزش میتواند نظر بسیاری را به خود جلب نماید. پس برنده حقیقی این قسمت را سلیقه شما مشخص خواهد نمود اما اگر نظر شخصی من را بپرسید، تیوولی را (بویژه در نمای پشت سر) برتر میدانم.

طراحی داخلی :

در داخل کابین هم اوضاع تا حدودی مشابه با نمای خارجی است و تیوولی با استفاده از خطوط زاویه دار و شلوغ کاری های خاص کره ای ها جذابیت مناسبی به داخل کابین هدیه داده. اما کپچر با داشبوردی خلوت و ظرافتی مشابه با بدنه اش، یک محیط ساده و در عین حال فانتزی را در اختیار سرنشینان قرار میدهد. البته درست است که داشبورد رنو به اندازه سانگ یانگ لوکس به نظر نمیرسد اما خطوط متفاوتش با سلیقه خیلی ها جور در می آید. نمایشگرهای پشت آمپر کچپر نیز چیدمان قابل قبولی دارند اما باز هم این تیوولی است که توانسته با یک طراحی اسپرت، هیجان بیشتری را به پشت آمپر منتقل نماید.از نظر کیفیت متریال نیز باید بگوئیم که هر دو اتومبیل وضعیت متوسطی دارند و با قطعات خشک و نسبتاً ارزان قیمتشان کمی توی ذوق میزنند. هرچند که با توجه به مونتاژ مناسب و در نظر گرفتن سایر رقبا میتوانیم با دید ارفاق به این مورد بنگریم.
از بحث ظاهر و کیفیت که بگذریم، یکی از نکات مهم در ساخت کراس اوور های جمع و جور شهری مدیریت فضای موجود می باشد چرا که در اینجا برخلاف کراس اوور های بزرگ، جای زیادی برای هدر دادن نداریم. خوشبختانه مهندسین سانگ یانگ و رنو هم کارشان را خوب انجام داده اند و روی صندلی های جلویی هر دو میهمان امروزمان اوضاع خوب است؛ در قسمت عقب هم بدلیل بلندی سقف، مشکلی از بابت ارتفاع وجود ندارد و به این راحتی ها سر با سقف برخورد نخواهد کرد. اما در مورد فضای پیش بینی شده برای پا، اوضاع کپچر چندان عالی نیست و زانو ها زودتر از محصول سانگ یانگ با صندلی جلویی تماس پیدا می کنند. البته این قضیه در مورد صندوق عقب شکل متفاوتی به خود میگیرد و این بار این رنو است که فضای کمی کاربردی تر را در اختیار قرار میدهد.

آپشن ها :

هر دو اتومبیل دارای گز ینه هایی از قبیل سیستم های ترمز و پایداری ABS ، EBD. ESP سیستم کمکی حرکت در سربالایی ها HSA ، کروز کنترل، رینگ های آلومینیومی، نمایشگر میانی داشبورد، سیستم ورود و استارت بدون کلید، گرم کن صندلی های جلو، روکش های چرمی (البته کپچر 2016 امروز ما از این دو آپشن آخری بهره ای نبرده اما مدل های 2017 به این موارد تجهیز شده اند)، کروز کنترل و سنسور نور و باران و.. می باشند که نسبت به رده قیمتی راضی کننده است.
راستی تفاوت هایی هم میانشان وجود دارد. به عنوان مثال تیوولی بر خلاف کپچر دارای سانروف (البته در تیپ Elite)، آینه داخلی الکتروکرومیک و 2 عدد ایربگ بیشتر است و در عوض سیستم تهویه مطبوع کپچر از نوع اتوماتیک می باشد.

ایمنی :

شاید با دیدن ظاهر مستحکم و ایربگ های بیشتر تیوولی حدس زده باشید که از نظر ایمنی هم عملکردش برتر از رقیب بوده، اما بر خلاف چیزی که به نظر میرسد این کپچر به ظاهر ظریف است که با همین 4 ایربگ توانسته 5 ستاره ایمنی موسسه EuroNCAP را دریافت نماید؛ در صورتیکه تیوولی پر ادعای ما حتی در نسخه ی بهینه سازی شده نیز نتیجه ای بهتر از 4 ستاره ایمنی به دست نیاورده (نسخه عادی 3 ستاره) تا در این پارامتر که اتفاقاً پارامتر مهمی هم هست در پشت سر رقیب اروپایی اش قرار گیرد.

پیشرانه و سیستم انتقال قدرت :

با گشودن درب کاپوت تیوولی با یک موتور 1.6 لیتری روبرو میشویم که قادر است حداکثر 128 اسب بخار قدرت را در دور 6000 و 160 نیوتن متر گشتاور را در دور 4600 تولید نماید. البته این اعداد برای ظاهر اسپرت تیوولی چندان عالی به نظر نمیرسند اما برای استفاده های عادی و روزمره تا حدودی راضی کننده می باشند. ضمناً قدرت تولیدی پیشرانه توسط یک گیربکس 6 سرعته اتوماتیک به چرخ های جلویی منتقل میگردد.اما کپچر یک انجین بسیار کوچک 1.2 لیتری را در زیر کاپوتش پنهان کرده که قطعاً به تنهایی قادر به انجام کار مفیدی نخواهد بود. در نتیجه یک پرخوران از نوع توربوشارژر به آن اضافه شده تا نه تنها کمبود حجم موتور را جبران نماید بلکه حتی ما را به گشتاوری بیش از موتور تیوولی برساند. این مجموعه قادر است 120 اسب بخارقدرت در دور 4900 و 190 نیوتن متر گشتاور از دور 2000، آزاد نموده و به کمک یک جعبه دنده 6 سرعته اتوماتیک دو کلاچه، چرخ های جلوئی را به حرکت وادار نماید.
اگر تمامی این واقعیت ها را در کنار 120 کیلوگرم وزن سبک تر کپچر قرار بدهیم، خیلی راحت میتوان حدس زد که تیوولی از نظر توانایی های حرکتی یارای رقابت با این کراس اوور کوچک فرانسوی را نخواهد داشت و شتاب صفر تا صد رسمی 10.9 ثانیه ای رنو در مقابل شتاب رسمی 12 ثانیه ای سانگ یانگ نیز شاهدی بر همین ادعاست. البته با توجه به اینکه اعداد کاتالوگی تنها بخشی از توانایی های حرکتی یک اتومبیل را به ما نشان میدهند، در بخش بعدی به صورت دقیق تر و عملی به این موضوع خواهیم پرداخت.
در مورد مصرف سوخت نیز برتری با کپچر است که با مصرف ترکیبی 5.9 لیتر به ازای 100 کیلومتر پیمایش مسیر در حدود 1.3 لیتر کم اشتها تر از تیوولی ظاهر شده. خوب این قضیه هم بیش از بحث تفاوت وزن، آیرودینامیک و سایر فاکتورهای مرتبط، به عملکرد بهینه و پر بازده موتور توربوشارژر کپچر باز می گردد.

تجربه رانندگی :

حالا وقت آن رسیده که تجربه ای کوتاه با این کراس اوورهای ریز نقش داشته باشیم. پشت فرمان هر دو اتومبیل ارگونومی راننده مناسب به نظر میرسد و از نظر وضعیت قرارگیری ادوات هم مشکل خاصی احساس نمیگردد. اما از نظر دید به اطراف تفاوت هایی وجود دارد. پشت فرمان تیوولی بدلیل برآمدگی گلگیرها و پف کاپوت ابعاد جلوی اتومبیل کاملاً پیش روی شما قرار میگیرد و در نتیجه خیلی زود به اعتماد به نفس کافی برای مانورهای سانتیمتری (البته منظورمان به هنگام پارک است و نه لایی کشیدن!) دست خواهید یافت. اما این برجستگی قسمت جلو یک نکته منفی هم دارد و آن اینکه در برخی مواقع، جدول ها و دست اندازهای خیابان خیلی زود از دایره دید شما خارج میگردند. اما کپچر از آن دسته خودروهاست که بدلیل شیب زیاد کاپوتش می بایست با کمی حوصله به ابعادش عادت کنید؛ اما در عوض لچکی جلویی باعث شده دید به اطراف اندکی بهتر از تیوولی باشد. در مورد قسمت عقبی هم هر دو با ستون های پهنشان شما را دست به دامان سنسورها و دوربین خواهند نمود.فرمان هر دو اتومبیل بسیار نرم و روان و سرعت و کیفیت تعویض دنده ها قابل قبول میباشد اما در مورد سیستم تعلیق باید بگوئیم که اگر انتظار یک سواری راحت و بدون کوبش را دارید با هیچ کدامشان به هدفتان نخواهید رسید. البته در این بین اوضاع کپچر اندکی بهتر از تیوولی ارزیابی شد و با توجه به کلاس بدنه و فاق لاستیک ها، میتوانیم کمی از سر تقصیرات تعلیق هر دو خودرو بگذریم.در مورد پایداری و هندلینگ نیز به نسبت ارتفاع و توانایی های حرکتی، هر دو اتومبیل عملکرد تقریباً قابل قبولی از خود نشان دادند و به هنگام ترمزگیری نیز واکنش هایشان قابل اعتماد بود و در واقع از پس کنترل قدرت موتور خود بر می آمدند.
خوب حالا که حرف موتور شد بهتر است کمی هم از پیشرانه و توانایی های حرکتی بگوئیم. البته اگر با دیدن ظاهر اسپرت این دو توقعتان را بالا برده اید همینجا به شما بگوئیم که در هیچ کدامشان لذت و هیجان خاصی برای شما تدارک دیده نشده؛ اما اگر برچسب قیمتی آنها را کنار بگذاریم و به چشم اتومبیل های شهری و اقتصادی به آنها بنگریم میشود نگاه مهربانانه تری به این دو داشت.
پشت فرمان کپچر لگ توربو شدیداً احساس میشود و این مورد در کنار تاخیر ابتدایی گیربکس دو کلاچه اش، شتاب اولیه را به شکل نا امید کننده ای ضعیف نموده است و در این زمان تیوولی به راحتی از کپچر جلو می افتد و با واکنش پدال گاز سریعتر خود، کار را برای رنو دشوار میسازد. اما وقتی سرعت از حدود 30 کیلومتر بر ساعت فراتر رفت ناگهان وضعیت کپچر از این رو به آن رو میشود و به سرعت شروع به جبران خوابآلودگی چند ثانیه قبل خود مینماید و بالاخره در حوالی سرعت 100 کیلومتر بر ساعت تیوولی  را پشت سر گذاشته و اندک اندک بر فاصله اش می افزاید. البته متاسفانه بدلیل محدودیت های محل تست نتوانستیم این آزمون را تا حداکثر سرعت ممکن ادامه دهیم اما روند کلی به شکلی بود که در سرعت های بالاتر وضعیت کپچر بهتر میشد و این قضیه با توجه به حداکثر سرعت اعلامی بیشتر کپچر طبیعی هم به نظر میرسد.
خوب شاید وجود گیربکس دو کلاچه و توربو شارژر در محصول رنو هزینه های تعمیر و نگهداری کپچر را بالاتر از تیوولی قرار دهد و از این رو با خود بگویید که شتاب کمتر تیوولی، که البته خیلی هم نا امید کننده نیست، به این قضیه می ارزد؛ اما به هر حال این دو اتومبیل جزء خودروهای جوان پسند بازار به حساب می آیند و در نتیجه نمیتون به این راحتی از شتاب ثانویه برتر کپچر گذشت.

زمانی که باتری خودرو سالم باشید شارژ می‌شود و شارژ را داخل خود نگه می‌دارد. در نتیجه هنگام استارت زدن خودرو می‌تواند شدت جریان لازم و نزدیک به آن میزان آمپری که درج شده را ایجاد کند. اما باتری که خراب شده باشد شارژ نمی‌شود و شارژ را در خود نگه نمی‌دارد. اکثر صاحبان خودرو این مسئله برایشان پیش آمده که یک روز صبح هنگام استارت زدن خودرو با روشن نشدن مواجه می‌شوند. نخستین موردی که هنگام روشن نشدن خودرو به ذهن می‌رسد تمام شدن باتری است اما چگونه می‌توان قبل از این که با چنین وضعیتی مواجه شویم از شرایط باتری خودرو و میزان شارژ آن اطلاع پیدا کنیم. یکی از بهترین راه‌ها برای این که بفهمیم باتری خودرو سالم است یا خراب استفاده از دستگاه ولت متر است. این دستگاه ولت متر می‌تواند دیجیتال یا آنالوگ باشد اما پیشنهاد می‌کنیم از نمونه‌های دیجیتال استفاده کنید چرا که کار کردن با آنها ساده تر است. حال می‌رسیم به نحوه بررسی باتری توسط دستگاه ولت متر. برای این کار ابتدا سوییچ خودرو را کامل ببنید و از خاموش بودن چراغ‌ها اطمینان پیدا کنید. سپس کابل قرمزرنگ ولت متر را به قطب مثبت باتری وضل کنید. برای پیدا کردن قطب مثبت باتری معمولا کنار آن یک علامت + زده شده یا رنگ آن قرمز است. یک کابل دیگر با رنگ سیاه نیز در ولت متر وجود دارد که آن را به قطب دیگر باتری متصل می‌کنید. بعد از آن باید به عددی که ولت متر نشان می‌دهد دقت کنید چرا که این مرحله جزو اصلی‌ترین موارد برای تشخیص عمر باتری است. لازم به ذکر است که میزان ولتاژ به دمای محل استفاده نیز بستگی دارد اما ما دما را روی 26 درجه سانتی‌گراد در نظر می‌گیریم. در صورتی که عدد ولتاژ روی 12.66 باشد یعنی باتری 100 درصد سالم است. عدد 1.45 به معنی 75 درصد و عدد 12.24 به معنی 50 درصد سلامت باتری است. این اعداد در صورتی که روی 12.06 یا 11.89 باشد به ترتیب نشان دهنده 25 درصد و 0 درصد است. بنابراین اگر با اعداد 12.06 و 11.89 مواجه شدید باید به فکر خرید یک باتری جدید باشید. این نکته را نیز باید گفت که اعداد زیر 75 درصد به طور کلی به معنای شارژ پایین باتری است. برای همین بهتر است در صورتی که با چنین اعدادی مواجه شدید به مدت 20 دقیقه با سرعت متوسط 65 کیلومتر بر ساعت با خودرو رانندگی کنید یا از یک شارژر استفاده کنید تا باتری شارژ شود. اما در صورتی که انجام این کارها نیز نتیجه نداد عمر باتری خودروی شما به پایان رسیده است. باتری‌ها چند سال عمر می‌کنند؟ به طور کلی نمی‌توان عدد دقیقی برای عمر باتری خودرو اعلام کرد چرا که به میزان استفاده از خودرو، نوع آن و برند سازنده بستگی دارد. اما معمولا باتری‌های بین 4 تا 5 سال عمر می‌کنند. بنابراین اگر حداقل 4 سال از عمر باتری شما گذشته بهتر است ابتدا سلامت آن را با ولت متر بررسی کنید و در صورتی که با اعداد کمتر از 75 درصد مواجه شدید به فکر خرید یک باتری نو باشید. سلامت دینام خودرو نکته مهم دیگری که وجود دارد این است که یک باتری ضعیف لزوما خراب نیست بلکه ممکن است شارژ نشدن آن به دینام خودرو ارتباط داشته باشد. در صورتی که دینام خودرو سالم نباشد در نتیجه باتری نیز به درستی شارژ نمی‌شود. باتری به باتری ممکن است عمر باتری خودروی شما به پایان رسیده و تازه متوجه آن شده اید. برای باتری به باتری و روشن کردن خودرو چه مراحلی را باید طی کرد. در این خصوص مطالب زیادی تاکنون منتشر شده اما در ادامه به صورت خلاصه مراحل باتری به باتری را نیز آورده ایم: 1- کابل قرمز را به قطب مثبت خودرو با باتری خراب وصل کنید. 2- طرف دیگر کابل قرمز را به قطب مثبت باتری سالم وصل کنید. 3- کابل مشکی را به قطب منفی باتری سالم وصل کنید. 4- کابل مشکی را به باتری خراب وصل نکنید بلکه آن را به یک قسمت فلزی رنگ نشده ارتباط دهید. بهتر است این بخش یک پیچ یا مهر باشد. 5- خودروی سالم را روشن کنید و 1 الی 2 دقیقه صبر کنید. 6- خودروی با باتری خراب را استارت بزنید و بعد از روشن شدن هر دو خودرو بگذارید چند دقیقه کار کنند. 7- برای قطع کابل‌ها ابتدا از مشکی شروع کنید.

بازه زمانی در تعویض روغن مهم است؟ جالب است بدانید بی‌توجهی به بازه زمانی سه ماهه برای تعویض روغن موتور خودرو ناشی از نوعی غفلت همگانی است که تقریبا در همه جای دنیا رایج است و البته خیلی هم بی‌راه نیست! آزمایش‌هایی که در سال ۱۳۸۷ شمسی / ۲۰۰۸ میلادی از سوی آزمایشگاه «بلک استون» در ایالات متحده صورت گرفت، حاکی از آن است که حتی اگر روغنی به مدت ده سال دست‌نخورده باقی‌مانده باشد، با وجود این‌که کثیف شده و برخی از خواص خود را از دست داده، اما همچنان قابل مصرف است و استفاده از آن آسیبی را متوجه خودرو‌ نمی‌کند! در این حالت ممکن است بعضی از شاخص‌های روغن موتور دستخوش تغییراتی شده باشند؛ برای مثال «عدد قلیاییت» یا TBN) Total Base Number) را که یکی از شاخصه‌های بسیار مهم روغن است در نظر بگیرید. این عدد نشان می‌دهد روغن تا چه حدی توانایی مقابله در محیط‌های اسیدی را دارد و به طور عادی باید بالاتر از ده باشد. جالب اینجاست که پس از گذشت ده سال ممکن است این شاخص تا پنج هم کاهش یافته باشد، ولی باعث نمی‌شود روغن کارایی خود را به‌طور کامل از دست داده باشد. همچنین محققان دریافتند این روغن مقداری از افزودنی‌های خود را همچنان حفظ کرده و با وجود این‌که درصد رطوبت آن کمی بالاست، استفاده از آن باعث آسیب رساندن به موتور خودرو نمی‌شود. ممکن است این سوال برای شما هم به وجود آمده باشد که آیا می‌توان برای تعویض روغن موتور خودرو ده سال صبر کرد؟ واضح است که جواب این پرسش منفی است، اما اگر موعد زمانی تعویض روغن موتور خود را فراموش کردید، اصلا جایی برای نگرانی وجود ندارد. اهمیت زمان در تعویض روغن موتور حال این سوال مطرح می‌شود که اصلا چرا باید علاوه‌بر مسافت طی‌شده، محدوده زمانی هم برای تعویض روغن موتور مدنظر قرار داده شود؟ در جواب باید گفت با گذر زمان، روغن شروع به از دست دادن خواص اصلی خود می‌کند. هرچقدر بیشتر از عمر روغن موتور بگذرد، میزان گرانروی (ویسکوزیته) آن کاهش یافته و چسبناک‌تر می‌شود. به همین دلیل با گذشت زمان، از کارایی آن کاسته شده و توانایی خود را برای تسهیل لغزش اجزای موتور از دست می‌دهد. امروزه در ساخت روغن موتور از ترکیب مواد مصنوعی استفاده می‌شود تا افول خواص روغن را تا حد ممکن به تأخیر بیندازند و شما بتوانید دیرتر به تعویض آن اقدام کنید. اما در هر صورت همچنان نیاز است یک بازه زمانی برای تعویض روغن موتور رعایت شود. زمان طلایی تعویض روغن این‌که به‌طور متوسط بعد از پیمودن 5000 کیلومتر با خودرو، زمان تعویض روغن موتور آن فرامی‌رسد، یک توصیه عمومی است که در اکثر موارد هم به نظر سخت‌گیرانه می‌آید! در واقع می‌توان گفت مکانیک‌های ماهر و خبره، این عدد را به عنوان یک مسافت متوسط مطرح کرده‌اند که هیچ خودرویی در پیمایش‌های کمتر از آن نیازی به عوض کردن روغن موتور پیدا نخواهد کرد. اما برای پیدا کردن بهترین زمان تعویض روغن موتور خودروی‌تان، باید به دفترچه راهنمای کاربری آن مراجعه کنید. واقعیت این است که خودرو‌های مختلف برای انجام سرویس‌ها و خدمات مکانیکی، زمان‌بندی‌های متفاوتی نسبت به هم دارند. به‌ویژه آن‌که در سال‌های اخیر با پیشرفت چشمگیر فناوری در عرصه خودروسازی، تلاش متخصصان بر آن بوده که محدوده زمانی مورد نیاز برای تعویض روغن موتور را تا حد امکان طولانی‌تر کنند. امروزه برخی از خودرو‌ها پس از طی کردن مسافت‌هایی نظیر ۱۲ هزار و ۱۶ هزار کیلومتر یا با طی شدن شش تا ۱۲ ماه به تعویض روغن نیاز پیدا می‌کنند. در مجموع حتی اگر از خودروی‌تان استفاده زیادی نمی‌کنید و به حد نصاب کیلومتری برای عوض کردن روغن موتور نمی‌رسید، بهتر است حداقل سالی دو بار اقدام به تعویض آن کنید. ممکن است به نظر برسد روغن موتور خودروی‌تان از لحاظ ظاهری هیچ تغییری نکرده و مشکلی ندارد، ولی رطوبتی که با گذر زمان در روغن ایجاد می‌شود و قابل رؤیت نیست، می‌تواند موجب کاهش عمر مفید موتور خودروی شما شود. این رطوبت وقتی ایجاد می‌شود که برای مدت طولانی از خودرو استفاده نکرده باشید. در این حالت به دلیل کار نکردن موتور، روغن به میزان کافی گرم نمی‌شود تا رطوبت ایجاد شده در آن تبخیر شود و از بین برود.

بررسی ظاهر روغن موتور با بیرون کشیدن میله مدرج گِیج (Gauge) تعبیه‌شده در کنار موتور خودرو، می‌توانید میزان روغن موجود و همچنین وضعیت ظاهری آن را بررسی کنید. اولین موردی که باید مدنظر قرار دهید سطح روغن موتور است که با روغنی‌شدن تعداد درجات حک شده بر روی این میله قابل تشخیص است. گاهی ممکن است سطح روغن پایین رفته باشد که در این صورت لازم است مقداری روغن موتور به آن افزوده شود. مورد بعدی که باید بسنجید، میزان چسبندگی روغن موتور است که می‌توانید آن را با لمس کردن مقداری از روغن موجود بر روی میله بررسی کنید. اگر چسبندگی روغن زیاد باشد بدان معناست که گرانروی آن افزایش یافته و ممکن است بر اثر روان حرکت نکردن قطعات داخل موتور بر روی یکدیگر، منجر به آسیب دیدن موتور خودرو شود. توجه به رنگ روغن موتور می‌تواند مورد دیگری برای بررسی کردن باشد. اگر رنگ روغن موتور کمی روشن‌تر یا تیره‌تر از حد معمول به نظر برسد (یا حتی در موارد شدید حاوی لایه‌ای از کف بر روی آن باشد)، احتمالا مشکل به نشت کردن مایع خنک‌کننده به داخل روغن مربوط می‌شود که ممکن است بر اثر پاره شدن یک واشر ایجاد شده باشد. پس در این صورت بهتر است در اولین گام، از سلامت واشر‌ها مطمئن شوید. مورد بعدی که بررسی کردن آن بسیار مهم است، یافتن براده آهن در روغن موتور است. باید با دقت به روغن نگاه کنید و دنبال تکه‌های آهنی بسیار ریز و درخشان بگردید! اگر آن‌ها را دیدید، نشان‌دهنده آسیب درونی موتور است. این براده‌ها معمولا بر اثر اصطکاک ناشی از روان نبودن لغزش قطعات درون موتور بر روی یکدیگر ایجاد می‌شوند که در واقع نشان‌دهنده همان افزایش گرانروی روغن موتور هستند. در مجموع با توجه به علائمی که می‌توان آن‌ها را با بررسی ظاهری روغن موتور تشخیص داد، به نظر می‌رسد برای اطمینان از میزان و سلامت ظاهری روغن، حداقل ماهی یک بار باید میله مدرج مذکور را بیرون بکشید و آن را به دقت بررسی کنید. تاثیر شرایط محیطی سخت بر زمان‌بندی تعویض روغن موتور زمان‌بندی تعویض روغن موتور (و به طور کلی انجام سرویس‌های دوره‌ای خودرو) می‌تواند تحت‌تاثیر عوامل تشدیدکننده بیرونی قرار گرفته و تغییر کند. به این نوع زمان‌بندی که براساس شرایط خاص و سخت برنامه‌ریزی می‌شود، زمان‌بندی «سخت‌گیرانه» (Severe) گفته می‌شود که معمولا آن را با همین عنوان در دفترچه‌های راهنمای کاربری خودرو‌ها می‌توان پیدا کرد. برای مثال رانندگی در شرایط آب و هوایی سخت، حمل بار‌های سنگین با خودرو، بکسل کردن خودرویی دیگر و شرایطی از این نوع، باعث تحمیل فشار مضاعف به موتور خودرو شده و زمان تعویض روغن را تغییر می‌دهد. ممکن است یک نفر استفاده کمی از خودرو داشته باشد و آن هم محدود و به فواصل بسیار کوتاه؛ حتی این فرد نیز برای انجام سرویس‌های دوره‌ای خودرو و مخصوصا تعویض روغن موتور آن، باید از زمان‌بندی سخت‌گیرانه پیروی کند! برای درک بهتر این موضوع، فرد سالمندی را تصور کنید که هر از گاهی برای رفت و آمد به فروشگاه نزدیک منزلش از خودرو استفاده می‌کند. از طرف دیگر توجه داشته باشید که برای رسیدن دمای موتور خودرو به میزانی که باعث تبخیر و از بین رفتن رطوبت متراکم‌شده در روغن آن شود، به طور معمول پیمودن مسافتی در حدود ۱۶ کیلومتر مورد نیاز است. بدیهی است در چنین حالتی که سفر‌های بیش از ۱۶ کیلومتر به‌ندرت صورت می‌پذیرد، خطر ناشی از باقی ماندن و متراکم شدن رطوبت درون روغن موتور به طرز چشمگیری بالا می‌رود؛ بنابر این برای جلوگیری از کاهش عمر مفید موتور خودرو، باید روغن آن را مطابق با زمان‌بندی سخت‌گیرانه تعویض کرد.

با سهمیه بندی بنزین تمامی افراد به دنبال این هستند که مصرف سوخت خودروی خود را کاهش دهند ما در این گزارش نحوه‌ی صرفه جویی بنزین را به شما آموزش می‌دهیم. آیا می دانستید که سوخت گیری در اوایل صبح می تواند باعث صرفه جویی در هزینه سوخت خودروهایتان شود؟ اگرچه مقدار صرفه جویی سوخت در این روش زیاد نیست اما آنقدری هست که بتوان به آن توجه داشت به خصوص اگر کارکرد خودروی شما زیاد است و دفعات متعددی به پمپ بنزین مراجعه می‌کنید. اکثر پمپ بنزین ها سوخت را زیر زمین نگهداری می کنند و اوایل صبح که زمین سرد است بنزین تراکم بیشتری دارد،بنابراین شما می توانید صبح ها و در هوای سرد با پرداخت هزینه کمتر سوخت بیشتری وارد مخزن خودروی خود کنید.

اگر اگزوز دچار آسیب دیدگی شود بر چندین عملکرد خودرو مانند آلایندگی، صدا، شتاب و قدرت موتور تاثیر منفی دارد.

به نقل از باشگاه خبرنگاران جوان، گاهی پیش می آید که حین رانندگی اگزوز ماشین صدایی وحشتناک می دهد که عوامل زیادی باعث به وجود آمدن این صدا می شوند. سوراخ شدن اگزوز باعث می شود که حین حرکت صدایی بَم و دلخراش تولید شود.

اگزوز قطعه‌ای در خودرو و دیگر وسایل نقلیه موتوردار است که دود حاصل از واکنش‌های شیمیایی را که در سیلندر ایجاد می‌شود به خارج از خودرو انتقال می‌دهد. به نوعی می توان گفت که این قطعه برای خارج شدن آلودگی و بهبود جریان هوا کار گذاشته شده است.

اگزوز، گاز‌های خارج شده از سیلندر‌ موتور را در یک لوله جمع آوری می‌کند، سپس این گاز‌ها به لوله اگزوز منتقل می‌شوند. رانندگی با نشت اگزوز به دلیل آتش سوزی احتمالی خطرناک است و دود‌هایی که هنگام رانندگی از آن استنشاق می‌شود می تواند باعث بیماری شود.

اگر موتور سر و صدا تولید می‌کند یا حین رانندگی صدای پف کردن می‌شنوید می‌تواند به معنای نشت در منیفولد اگزوز باشد. منیفولد بخشی از سیستم اگزوز است که آن را جمع می‌کند، بنابراین با سوراخی در آن، تمام گاز موجود در اگزوز‌ فرار می‌کند. اگر متوجه این علائم شدید، باید وسیله نقلیه خود را بلافاصله توسط یک مکانیک حرفه‌ای بررسی کنید.

ایجاد سوراخ در اگزوز باعث می شود دود به قسمت داخلی وسیله نقلیه منتقل شود. این اتفاق می‌تواند فرد را در معرض مونواکسیدکربن قرار دهد. مونوکسید کربن گازی است که می‌تواند باعث بیماری در فرد شود.

سوراخ شدن اگزوز بر روی عملکرد خودرو مثل آلایندگی، صدا و قدرت موتور تاثیر می گذارد. همچنین مصرف سوخت را افزایش می دهد و در بلند مدت موجب می شود شما هزینه بیشتری پرداخت کنید. هر چند ممکن است سوراخ ایجاد شده کم باشد و شما متوجه آن نشوید.

روغن سوزی چیست؟

به طور کلی در موتور های درون سوز، روغن برای کاهش اصطکاک، خنک‌ کاری و بهبود کار قطعات فلزی موتور در پیشرانه مورد استفاده قرار می گیرد. در صورتی که روغن وارد اتاق احتراق یا‌‌ همان محفظه بالای پیستون شود، به همراه گازهای خروجی اگزوز از موتور (دود آبی) خارج خواهد شد که به اصطلاح به این عمل روغن سوزی می گویند.

علائم روغن سوزی چیست؟

1- کم کردن روغن یکی از اصلی ترین علائم روغن سوزی موتور محسوب می شود که معمولا ناشی از خرابی واشر سرسیلندر، خوردگی یا ساییدگی دیواره سیلندر یا پیستون، خرابی لاستیک گیت، خرابی یاتاقان‌ها، خرابی شاتون‌ها، شکستن یک یا چند رینگ پیستون و اصطکاک شدید گیت سوپاپ می باشد. این مشکلات باعث می‌شود که روغن موجود در سطح سیلندر، در حین حرکت رو به پایین پیستون به طور کامل از جداره پیستون پاک نشود و در زمان احتراق با مخلوط سوخت و هوا ترکیب شده و به همراه گازهای خروجی اگزوز از موتو خارج خواهد شود.

2- خروج دود آبی رنگ از اگزوز به معنای سوختن روغن است که می تواند ناشی از خرابی واشر سر سیلندر، خوردگی یا ساییدگی دیواره سیلندر یا پیستون و اصطکاک شدید گیت باشد.

3- اگر دود خارج شده از اگزوز سفید رنگ باشد از سوختن ماده خنک‌ کننده و یا روغن هیدرولیک خبر می دهد که در این شرایط وضعیت جدی تر است اما خارج شدن دود سفید نشانه روغن سوزی محسوب نمی شود.در صورتی که دود سفید رنگ ناشی از سوختن ماده خنک کننده باشد از وجود مشکلی در واشر سرسیلندر و یا سیلندر خودرو خبر می دهد و اگر ناشی از سوختن روغن هیدرولیک باشد مشکل از گیربکس خودرو بوده است.

4- دود سیاه رنگ یکی از پدیده‌های رایج در بین خودروهای دیزلی قدیمی‌ است که به ویژه در هنگام استارت زدن مشاهده می شود اما در خودروهای بنزینی امروزی وجود چنین دودی به معنای تراکم نادرست و عدم تناسب در مخلوط هوا و سوخت است. این عدم تناسب در نتیجه اشکال در سیستم سوخت رسانی، گرفتگی فیلتر هوا و یا نقص در عملکرد سنسور اکسیژن به وجود می آید.

بسیار دیده شده که مالکان خودرو برای تمیز کردن مسیر سوخت، موتور و اگزوز خودرو خود از تینر و یا گازوییل استفاده می‌کنند و آن را داخل باک بنزین می‌ریزند تا با عبور از مسیر سوخت، رسوبات را از بین برده و آلودگی‌ها را پاک کند.

اما سوال اینجاست که آیا این کار جنبه علمی دارد و تاثیر آن مثبت است و یا به طور کلی تاثیر منفی بر روی خودرو خواهد داشت.

تینر یک ماده حلّال است و به دلیل خاصیت اشتعال پذیری بالا، موجب بهتر سوختن بنزین در داخل خودرو می‌شود. این بهتر سوختن این تصور را برای راننده ایجاد می‌کند که عملکرد موتور خودرو بهتر شده و رسوبات هم از بین رفته است. اما اینچنین نیست و تنها همان سوختن بنزین دچار تغییر شده است.

از سوی دیگر باید به حلّال بودن تینر اشاره کنیم که در صورت استفاده در باک بنزین، تبدیل به یک عامل خورنده می‌شود و قطعات موجود در مسیر را دچار خورندگی می‌کند. همچنین در صورت استفاده طولانی مدت از تینر، اورینگ‌ها از بین می‌روند و مشکلات بعدی را به وجود می‌آورند.

باید بگوییم تینر رسوبات و مواد به جای مانده در خودرو را نمی‌شوید بلکه آنها را حل می‌کند. تینر همچنین می‌تواند عمر سنسور اکسیژن را کم کند و آن را از بین ببرد. دیده شده که پس از استفاده از تینر در باک خودرو، خطاهایی در سنسور اکسیژن به وجود می‌آید اما باید گفت که این خطا باید بررسی و علت اصلی آن پیدا شود چراکه خطاهای متفاوتی در سنسور اکسیژن وجود دارد و نمی‌توان آن را تنها به استفاده از تینر مرتبط کرد.

برخی از مردم فکر می‌کنند که با ریختن تینر در داخل باک، سوزن‌های انژکتور هم تمیز می‌شود و اگر کارایی خود را از دست داده باشد، همانند روز اول کار می‌کند اما باید بگوییم این تصور کاملا اشتباه است چراکه در صورت وجود رسوب در هر بخشی از خودرو، این رسوبات آنقدر غلیظ است که با این روش از بین نمی‌رود. به علاوه اینکه سوزن انژکتور گاهی دچار ایرادات دیگر هم می‌شود از جمله عبور بیش از حد بنزین و بالا رفتن دِبی خروجی.

باتوجه به موارد ذکر شده توصیه می‌کنیم به هیچ وجه از تینر در داخل باک خودرو خود استفاده نکنید و در صورت نیاز، حتما از مکمل‌های اصل استفاده کنید.

1.شورلت اسپینر ۱۹۴۰

2.مسرشمیت KR ۲۰۰) ۱۹۵۵)

3.فورد ادسل تله تاچ ۱۹۵۷

4.سیتروئن ID ۱۹) ۱۹۵۹)

5.پلیموث فیوری ۱۹۶۰

6.شورلت تستودو ۱۹۶۳

7.(Ford Wrist Twist (۱۹۶۵

8.مازراتی بومرنگ ۱۹۷۱

9.آستین الگرو ۱۹۷۳

10.استون مارتین لاگونا ۱۹۷۷